Missis's teacher

Ja ja.. je leest het goed. Vanaf nu is het de missis's Nicolien, tenminste, dat is hoe de jongste leerlingen mij vanaf nu gaan noemen. 

Laten we teruggaan naar waar het begon, want ik heb jullie nog niets over mijn nieuwe bijnaam verteld.

Vorige week had ik een sollicitatiegesprek bij Oxford Language School. Normaal gesproken als je solliciteert voor een een nieuwe baan, heb je een gesprek met iemand die de leiding heeft over het bedrijf. Soms krijg je een kleine rondleiding en bespreek je de vervolgstappen over je eventuele toekomstige baan. Nou, dit sollicitatiegesprek verliep iets anders dan ik gewend was. Ik moest namelijk gelijk lesgeven aan een groep 10-jarige Spaanse kinderen?! Dat had ik niet verwacht...

Toen ik aankwam, was ik al behoorlijk zenuwachtig. Mijn eerste baantje in Bilbao... De zenuwen namelijk alleen maar toe toen ik te horen kreeg dat ik gelijk voor 1 uur voor de klas kon gaan staan. Ondanks dat ik natuurlijk wist waarvoor ik solliciteerde, stond ik met mijn mond vol tanden. De leidingevende gaf mij wat inspiratie en zei dat ik zelf mocht bepalen wat ik kon gaan doen. Vervolgens had ik een volle 10 minuten om mijn eerste les voor te bereiden! 

Blijkbaar ging het goed, want ik heb de baan! Het zijn 9 uurtjes per week, niet zo veel, maar wel erg leuk! Elke maandag tot en met donderdag geef ik twee lessen vanaf 17.00 uur. tot 20.00 uur De groepen verschillen van één groep met kinderen van 8 tot 10 jaar, één groep van 10 tot 13 jaar en één groep met tieners rond de 19 jaar en één volwassene van 53 jaar. Veel diversiteit dus dat is erg leuk en uitdagend!

In de eerste les, die tevens als mijn solicitatiegesprek diende, deden we een leuk kennismakingsspel. Ik probeerde mezelf voor te stellen door mijn naam te zeggen en mijn naam op het bord te schrijven. Ik vertelde ze zelfs dat ze me 'Nic' mochten noemen, omdat het voor Spanjaarden erg lastig is om mijn naam uit te spreken. Al gauw bleek dat ook "Nic" niet gebruikt werd, en noemden ze mij "missis's teacher".